ما نه آنیم

 

 

ما نه آنیم ، که ما را به زبان بایدجست ،

یا زهربی سروپا ، نام و نشان بایدجست

اهل دل را به دل و ، اهل نظر را به نظر ،

دوستداران  زبان را به زبان باید جست

مهر  هر چند که  در ذره  نگردد  پنهان ،

همه ذرات جهان را  به گمان باید جست

بی نشان!گرچه به مقصودرسیدن سخت است

خبر کعبه  ، ز هر سنگ ، نشان باید جست

هرگلی را چمنی ، هرصدفی را گهری است ،

از دم  پیر مغان ، بخت جوان  باید جست

عمرها  نافه صفت   خون جگر  باید  خورد

وانگه ازدل،نفس مشک فشان بایدجست

مهر   روشن  نکند   خانه  بی روزن   را ،

دل  بیدار  ز چشم  نگران   باید  جست

اثر   ناله  ما  ،  از  دل  بیدار   بپر س !

ناوک سخت کمان را زنشان باید جست

صائب ! این – آن غزل سیدیزداست که گفت

اهل  دل را  به  سراپرده جان  باید  جست

صائب تبریز