درقاب عکسی کهنه
نگذار اینجا بوی خار و خس بگیرم
می خواهم ازدنیا دلم را پس بگیرم
می خواهم امشب برگ برگ هستی ام را
ازشاخه های این شب نارس بگیرم
من آمدم تا حجم اقیانوس را از
جغرافیای شانه ی اطلس بگیرم
کولی شدم تا مثل تقدیر نگاهت
آئینه را از هر کس و ناکس بگیرم
اما چه با من می کندچشمت که باید
هم گفته،هم ناگفته ام راپس بگیرم
گر نیستند این ناکسان اما چگونه
داد خود از این لشکر کرکس بگیرم
ای تلخ شیرین شوخ تند!ای مرگ! بگذار
کام خود از آن خنده های گس بگیرم
ای با تنم از عطر کافور آشناتر !
نگذار اینجا بوی خار و خس بگیرم
دلتنگم از جنجال جنگی سرد اینجا
بازندگی می خواهم آتش بس بگیرم
درقاب عکسی کهنه،مادرچشم در راه
تا ماه را در طوقی از اطلس بگیرم
کودستمال خیس اشک ای روح باران ؟
تا گرد از آن چشمان دلواپس بگیرم
دکتر محمد بهرامیان
