فانی است دراین جهان فانی همه چیز
اندر پی مال و جاه، با کس مستیز
قارون شده چون غبارو هارون شده گرد
وین گرد و غبار هم نیرزد به پشیز
حسین قدس نخعی
فانی است دراین جهان فانی همه چیز
اندر پی مال و جاه، با کس مستیز
قارون شده چون غبارو هارون شده گرد
وین گرد و غبار هم نیرزد به پشیز
حسین قدس نخعی
آن جمع که شد تفرقه نابود شود
ور تفرقه جمع شدزیان سود شود
کاری نبری پیش بیک دست مناز
مغرور به نزد هر که مردود شود
حسین سرو
به آواز بلند
گاه و بیگاه به خود می گویم:
- از پس آن همه روزان و شبان
سر به دیوار زدن، نالیدن -
بی طنین است صدا
درشبستان زمان!
گرجز این است، چرا
شهربی زمزمگان
نپذیرفت مرا ؟
من به آواز بلند
بارها گفته ام آن درد
کز درون این همه ویرانم کرد،
چه بود؛
کسی اینجا، هرچند،
داستانم نشنود.
درپس پچ پچ محتاط نسیم
نیست از نعره عصیان خبری؛
دل من
مثل یک صخره عریان
مکمن توفانهاست؛
خورده بس سیلی دشنام و هنوز
همچنان پابرجاست.
گرچه فریاد مرا
ساکنان حرم خاموشی
ازحریم خوش خود می رانند،
وقت آنست دگر
که بگویم سخن ازآنچه گذشت
نه به نجوا، که به آواز بلند.
مهستی بحرینی
1344الی1349
آدینه به بازار شدم وقت نماز
دیدم کبکی نشسته برسینه باز
اینم عجب است،کبک برسینه باز
هرکس که ستم کندستم بیند باز
حضرت حکیم
افضل الدین محمد مرقی کاشانی
معروف به
بابا افضل کاشانی
درکاربحق توکل هر کسکه نمود
نه رنج فزون دید نه خود رافرسود
او راهنمای کل موجودات است
غافل مشو ازفریضه حمد وسجود
حسین سرو