دریا

فرهنگی،ادبی،عرفانی،عمومی

دریا

فرهنگی،ادبی،عرفانی،عمومی

وین گردوغبار

 

 

فانی است دراین جهان فانی همه چیز

 

اندر  پی   مال و  جاه، با  کس   مستیز

 

قارون شده چون غبارو هارون شده گرد

 

وین  گرد و  غبار   هم  نیرزد   به  پشیز

 

 

حسین قدس نخعی

  

تفرقه

 

 

آن جمع که شد تفرقه  نابود شود

 

ور تفرقه جمع شدزیان سود شود

 

کاری نبری پیش  بیک دست  مناز

 

مغرور  به نزد  هر که  مردود  شود

 

 

حسین سرو 

گاه و بیگاه

 

به آواز بلند

 

گاه و بیگاه به خود می گویم:

 

- از پس آن همه روزان و شبان

 

سر به دیوار زدن، نالیدن -

 

بی طنین است صدا

 

درشبستان زمان!

 

گرجز این است، چرا

 

شهربی زمزمگان

 

نپذیرفت مرا ؟

 

من به آواز بلند

 

بارها گفته ام آن درد

 

کز درون این همه ویرانم کرد،

 

                                چه بود؛

 

کسی اینجا، هرچند،

 

داستانم نشنود.

 

 

درپس پچ پچ محتاط نسیم

 

نیست از نعره عصیان خبری؛

 

دل من

 

مثل یک صخره عریان

 

مکمن توفانهاست؛

 

خورده بس سیلی دشنام و هنوز

 

همچنان پابرجاست.

 

 

گرچه فریاد مرا

 

ساکنان حرم خاموشی

 

ازحریم خوش خود می رانند،

 

وقت آنست دگر

 

که بگویم سخن ازآنچه گذشت

 

نه به نجوا، که به آواز بلند.

 

 

مهستی بحرینی

1344الی1349

  

هرکس که ستم کند

 

آدینه   به  بازار   شدم  وقت  نماز

 

دیدم کبکی  نشسته  برسینه باز

 

اینم عجب است،کبک برسینه باز

 

هرکس که ستم کندستم بیند باز

 

 

حضرت حکیم

افضل الدین محمد مرقی کاشانی

معروف به

بابا افضل کاشانی 

غافل مشو

 

درکاربحق توکل  هر کسکه نمود

 

نه رنج فزون دید نه خود رافرسود

 

او  راهنمای کل  موجودات است

 

غافل مشو ازفریضه حمد وسجود

 

 

حسین سرو