خاموشی

ای برادرگرتو هستی حق طلب

جزبفرمان خدای مگشای لب

گر  خبر  داری   ز حی لایموت

بر دهان  خود بنه مهر سکوت

ای پسرپندونصیحت گوش کن

گرنجاتی باید ت خاموشی کن

هر  کرا  گفتار بسیارش  بود

دل درون سینه بیمارش بود

عاقلانراپیشه خاموشی بود

پیشه جاهل فراموشی بود

خامشی ازکذب وغیبت واجبست

ابلهست آن کو بگفتن راغبست

ای برادر  جز  ثنای حق  مگو

قول حق را  از برای دق مگو

هرکه دربند عبارت می شود

هرچه داردجمله غارت می شود

دل  زپر گفتن   بمیرددر بدن

گرچه  گفتارش بود در عدن

وانکه سعی اندر فصاحت می کند

چهره  دلرا  جراحت   می کند

رو زبان را در دهان محبوس دار

وزخلایق خویش رامأیوس دار

هرکه او برعیب خود بینا شود

روح  او را   قوتی   پیدا  شود

حضرت شیخ

فریدالدین عطار

نیشابوری