دلی مشعله افروز

شمعیم  و  دلی  مشعله  افروز و  دگر هیچ

شب تا به سحرگریه ی جانسوز و دگر هیچ

افسانه  بود    معنی  دیدار ،  که   دادند

در  پرده  یکی   وعده مرموز و دگر هیچ

خواهی که شوی باخبر ازکشف کرامات

مردانگی و  عشق    بیاموز و  دگر هیچ

زین قوم چه خواهی؟ که بهین پیشه ورانش

گهواره تراش اند  و  کفن دوز  و  دگر هیچ

زین مدرسه هرگز مطلب علم که اینجاست

لوحی سیه و   چند  بدآموز و    دگر هیچ

خواهد بدل عمر ،  بهار  از  همه  گیتی

دیدار  رخ یار  دل  افروز  و   دگر هیچ

ملک اشعرای بهار