آسمان آبی با ماست.

تند بادی خروشان آمده از راه دور

باز ماندۀ گرمای تابستان را می روید

جامه نیلگون

سراپای آسمان را بپوشیده

دراین موسم که داریم جانی تازه می گیریم

آسمان آبی با ماست.

میوۀ تازه به رسیدن شتاب دارد

وچون شب می آید

حشره ها ازجیرجیر کردن نمی مانند

انگار برپای بزمند یا درسر ذکر

ستاره ها درآسمان می خرامند

وسیر وسرور تن های ملکوتی

که دیریست از هرسو شناورند

جزری می سازد که خون مرا نیز درتن می دواند،-

زمان بر زمان انبوه می شود

میوۀ درشتی در دلم آرام به هوای رسیدن است،

شیرینیش را نچشیده ام

اما می دانم که هسته ای بس سخت وتلخ دارد.

جوبوی ، شی گه جی

متولد جزیره شودو ژاپن

نوشته وترجمه دکتر هاشم رجب زاده