باما سخن مگوئید از زرق و شید و طامات
چندان شدیم سرمست ازجام عشق جانان
کز خود نمی شناسیم تسبیح از تحیات
ای زن صفت ز غفلت خواب و خیال تاکی
مردانه وار بگذر زین خواب و این خیالات
از کشف و از کرامات بیهوده چند لافی
حیض الرجال آمد این کشف و این کرامات
ای زاهد فسرده دم در دهان فروکش
ازبی نشان چه گوئی ناکرده طی مقامات
تا با خودی تو هرگز دیدار حق نبینی
وآن دم که بی خود آئی با حق کنی ملاقات
تنها نه اندراین بزم نورعلی است سرمست
از جام وحدت حق مستند جمله ذرات
نورعلیشاه
کتاب نورالابصار ایزدگشسب این اشعار را از نورعلیشاه نقل نموده
منبع : جنگ شماره 13
سیدمحمدحسین حسینی طهرانی