خمخانه حق

شام هجران مرا  صبح  نمایان آمد

محنت آخرشد واندو،به پایان آمد

نفس باد صبا باز  مسیحائی کرد،

مگرازطرهءخم درخم جانان آمد؟

شکرایزدکه دگربار،به کوری رقیب،

دلبرم  شادرخ وخرم وخندان آمد

عجبی نیست گرم ازکرم پیرمغان،

رنج راحت شدوهم دردبه درمان آمد

گرچه بسیار چشیدی ستم زهرفراق،

طوطیا!شاد به بزمت شکرستان آمد

ساقیا!  ساغر لبریز  از آن باده  بده.

که زخمخانه حق،هدیه به مستان آمد

مطرب!  آغاز  کن  آن  نغمه داودی  را،

که زالحان خوشش،جان به سلیمان آمد

شاطرعباس صبوحی